Het uur U nadert.....

Over een week zitten we op de boot!
Dan gaat onze reis beginnen; we hebben er vooral ontzettend veel zin in. Een groot avontuur waarvan we niet weten hoe het zal zijn maar waarvan we toch best hoge verwachtingen hebben.
In NL zijn we echt aan het afronden. Thuis organiseren we de laatste dingen en maken we het huis netjes voor de tijdelijke bewoners; het financiële plaatje moet nog definitief worden afgerond maar we zijn er van overtuigd dat er geen grote problemen zullen zijn. We kunnen niet "ruig" leven maar dat geeft helemaal niet, daar kiezen we immers voor. We gaan er van uit dat het op de boot leven, in alsmaar mooie omgevingen, dat ruimschoots zal compenseren.
We leggen veel laatste bezoekjes af, namen afscheid van ons beider collega's (en wát voor een afscheid!) en organiseren alles wat nodig is. En dat blijkt veel te zijn.
De laatste handige spulletjes voor aan boord gaan in de mooie nieuwe reistassen, net als de laatste kleding.
Er zijn oppasadressen gevonden voor auto, fietsen, planten, wat schilderijen en onze beelden. De rest staat opgeslagen. Vorige week is er een vrachtauto vol dozen en spullen naar de opslag gebracht en dus kamperen we nu in ons huis. We slapen op twee matrassen op de grond, die volgende week naar het grof vuil kunnen en we eten en drinken uit plastic.
We denken ons huis in goede handen achter te laten; een hele geruststelling dus!
De tuin staat er prachtig bij, dus daar kunnen zij nog heerlijk van genieten.

Natúúrlijk is er ook wat weemoed. Dat hoort erbij. Art en Frank die hier blijven; familieleden en vrienden. We gaan er van uit dat we veel contact zullen hebben als we op plekken liggen waar internet beschikbaar is.

Nog één weekje....we kunnen niet wachten!!