Settelen in Ragusa

Zaterdag de 5e alweer.

Heftige beelden op ‘ t nieuws laten zien dat zich relatief dichtbij verschrikkelijke taferelen afspelen. Vluchtelingen die bij bosjes verdronken na een helletocht. Onwerkelijk om te weten dat zo dichtbij een ramp plaatsvond. En intussen merken we er in ons leven en in onze directe omgeving eigenlijk weinig van. Het herinnert me aan de ramp met de Harold of free Enterprise. Spullen spoelden toen aan op het strand van Zandvoort en ook dat gaf je een ongelofelijk onwerkelijk gevoel.

Maar in ons ‘gewone’ leventje vliegen de dagen hier om! We zijn zo druk als een baasje. We hadden in de loop van de afgelopen maanden een forse to-do lijst gemaakt met heel veel klussen. Tijdrovende klussen; klussen waar hulp van buitenaf voor nodig is of klussen die zelf gedaan kunnen worden. We zijn direct begonnen met informatie inwinnen over van alles. Reparaties door wie uit te laten voeren als je het zelf niet kunt? Italianen zijn vriendelijk, lachen veel maar spreken weinig andere talen dan Italiaans, wat converseren niet heel simpel maakt veelal. Ook ervaren we tot nu toe dat zij een flexibele agenda hanteren. Een afspraak om 9 uur ’s morgens kan ook heel makkelijk 10.30 uur worden of misschien gewoon even niet op de afgesproken dag. Maarten vindt dat lastig om mee om te gaan en zit zich dan toch wat op te vreten. Formuleert in zijn hoofd al allerlei venijnige opmerkingen, die hij vervolgens van mij niet mag maken. ’s Lands wijs, ’s lands eer en wij zijn degenen die zich moeten voegen tenslotte. Bovendien zijn wij veelal van de persoon afhankelijk en moet je hem sowieso te vriend zien te houden haha.

We waren niet van plan om het te doen maar we doen het toch. We hebben onszelf een kuiptent cadeau gedaan. De zeilmaker hier wilde het maken ervan zo graag doen (om ervaring op te doen) dat hij bereid was om het voor een heel zacht prijsje te doen. Eigenlijk gewoon ‘an offer we cannot refuse’. Dus dat doen we dan ook maar niet. ’s Winters dient de tent als bescherming tegen regen, wind en koude. ’s Zomers zal voornamelijk steeds alleen één flap van de tent gebruikt worden maar dan als zon-wering. De tent zal namelijk uit zes afzonderlijke delen bestaan. Met heel veel ritsen en klittenband zullen de delen aan elkaar zitten als de tent gesloten moet zijn. We gaan er heel veel plezier van krijgen, zoveel lijkt wel zeker.
Diezelfde zeilmaker heeft ook onze ‘lazy-bag’ gerepareerd en leverde goed werk. We hebben er dus wel vertrouwen in.

Er ontstaat inmiddels in de haven een gezellige groep van overwinteraars. Wij weten nog niet welke personen precies zullen blijven en welke niet, maar gezellig is het nu al wel! Elke dinsdag en vrijdag kan er vanaf 18.00 uur een gezamenlijk glas gedronken worden. Nu is de groep nog heel groot, wel een man of zestig, maar we weten dat de meesten voor de wintermaanden naar huis gaan.
We hebben inmiddels een heuse schotelantenne op de boot staan zodat we ’s avonds weer eens naar de NL televisie kunnen kijken. Lang niet gezien en niet zo heel veel gemist, geloof ik…. Maar toch is het lekker om weer eens gewoon ouderwets voor de buis te kunnen hangen. Zeker met het oog op de lange winteravonden. Heeft iemand nog speciale “dát programma móet je echt zien” adviezen? We houden ons aanbevolen. Maarten vond vandaag tot zijn grote vreugde Fox en kon zodoende Ajax kijken! Wie heeft voor hem een Ajax-uitzendschema??

Pienemien zal wel in de puberteit zitten of zo (wanneer hebben honden eigenlijk die fase?) want ze luistert momenteel voor geen meter. Smeert ‘m zodra ze de kans krijgt. Als we haar dan weer gaan halen en boos haar naam roepen, dan kijkt ze om en vervolgt vervolgens doodleuk haar weg. De boef! Zal er allemaal wel bij horen maar leuk is het niet.

Temperaturen zijn hier nog steeds goed (nu 24 gr.C) maar de komende week wordt een week van minder goed weer. Regen, wind en onweerskansen. We zien het wel. Veilig tussen de touwen liggend, maakt het ons allemaal wat minder uit. Tot een volgend blog maar weer!