Retourtje Tenerife

Woensdag 16 januari
We zijn aan het varen, tussen Gran Canaria en Tenerife. Het is een lichtbewolkte dag; wat kouder dan de afgelopen dagen en matig zicht. Er staat helaas geen wind – voorspellingen kloppen niet – dus varen we op de motor in het vreemde water tussen de eilanden.
De boot voelt als in een wasmachine; dan beweegt ze weer van stuurboord naar bakboord en dan weer van achter naar voren; net welke golf ons optilt. Klots klots. Nog een uur of drie varen en dan zijn we er.
De Impact verdwijnt af en toe compleet achter een golf, we hebben geprobeerd er een foto van te maken.

In de afgelopen week hadden we heerlijk weer, dus dat was genieten geblazen. We gingen zaterdag per bus naar Las Palmas, de hoofdstad van Gran Canaria. Natuurlijk wilden we wat van de stad zien maar ook wilden we even ‘buurten’ bij Cynthia met haar Liberty.
Zij ligt in de haven daar.
Eerst dus de stad bekeken; die kon onze goedkeuring zeker wegdragen. Vervolgens per taxi naar de haven. Niet wetend aan welke steiger de Liberty lag, liepen we te speuren naar NL vlaggen en opeens zagen we Han en Ingrid van de Twins (ook een catamaran) lopen. Grappig! We dronken dus eerst een biertje bij hen aan boord en kregen nog de nodige ankertips van hen. Zij varen al jaren in dit gebied.
Al lopend naar de Twins zagen we ook de Liberty liggen, dus zoeken hoefde later niet meer.
Bij Cynthia was het daarna ook even gezellig aan boord; biertje drinken en vervolgens toch maar gebruik maken van het aanbod van de taxichauffeur. Voor slechts vijf Euro meer dan de buskosten wilde hij ons terug naar Anfi del Mar brengen.
Aangezien de busstop behoorlijk ver lopen was vanaf de haven, maakten we daar toch maar gebruik van.

Zondag was letterlijk een rustdag. Prachtig weer, dus lekker lezen, luieren, zwemmen en toen de Impact bemanning ’s middags langskwam speelden Gerdie en ik een spel. En omdat het naar meer smaakte, speelden we ’s avonds gevieren hartenjagen.
Ook maandag en dinsdag nog prachtig weer. Quido en ik speelden nog schaak en verder deden we alledaagse dingen, zoals boodschappen, wandelen etc. Sinds een week doe ik dagelijks allerlei oefeningen om de rug weer aan te laten sterken en ik voel dat het werkt. Gelukkig maar!

vrijdag 18 januari
Tja, Tenerife werd van korte duur. Op de heenweg al merkten we dat onze apparatuur het weer niet naar behoren deed. Balen natuurlijk, want op Gran Canaria hadden we er alwéér een RayMarine specialist naar laten kijken.
Aangekomen op Tenerife bleek de ankerplek een onbeschutte en sombere baai, die ook nog eens flink ver varen met het bijbootje verwijderd was van het dichtstbijzijnde plaatsje. We werden er triest van. We speurden in alle aantekeningen en in de pilot of er in de buurt een andere mogelijkheid was en eigenlijk leek dat niet zo te zijn.
In de havens in de omgeving zijn passanten niet welkom en de spaarzame ankerplekken lijken onbeschut voor de harde wind die over enkele dagen verwacht wordt.
Na overleg besloten we de volgende dag gewoon weer ruim 60 mijl terug te varen naar Gran Canaria, waar wij dan ook weer dezelfde RayMarine-man konden laten komen. Dus hup, weer om 5.30 uur uit bed en om 6.15 uur waren we weer op weg in een aardedonkere nacht.
Quido en Gerdie konden – toen het eenmaal daglicht was - fantastisch zeilen maar voor ons was de koers net even te hoog aan de wind. We motorsailden de eerste uren en de laatste drie uur zijn we toch gaan zeilen; de forse wind (5Bf) was iets geruimd en iets geminderd. Dat ging top! We zeilden tegen de 8 knopen aan.
Jammer genoeg was het niet van lange duur want toen we eenmaal onder Gran Canaria waren, viel de wind eigenlijk zo goed als helemaal weg. We modderden eerst nog wat door met de zeilen maar later werd toch de motor maar weer gestart.

Eenmaal op onze vertrouwde ankerplek bij Anfi del Mar, belde Maarten direct met de RayMarine man. Komende week komt hij weer.
Maarten heeft aangegeven dat het nu wel welletjes is met alle lapmiddelen en dat we nu de boel in orde willen hebben. We hebben er inmiddels plm. 400 Euro aan besteed en nóg functioneert de boel niet! Nu maar heel hard duimen dat het eindelijk opgelost gaat worden komende week.
Gelukkig zijn er ook meer leuke dingen te melden:
* zodra we aan de borrel zaten kwam de zeeschildpad ons weer verwelkomen
* we hebben geslapen als ossen, een nacht van 11 uur! Lang leve de zilte lucht!
* We ontvingen blij nieuws van Monique en Kees; zij zijn voor de derde keer opa en oma geworden. Een mooie kleinzoon (Stan) van dochter Claudia.
* We liggen hier prachtig in de luwte voor de harde wind van de komende dagen.
* De boot is inmiddels weer zoutvrij; de was hangt alweer te wapperen…..kortom we liggen hier weer goed.