Mooie Balearen!

En zo is het alweer een jaar geleden dat we vertrokken.
Wat vliegt de tijd toch! Gelukkig konden we toch heel veel mensen zien en spreken, toen we in NL waren, dus het gevoel van ‘vertrekken’ is daardoor niet dramatisch en permanent maar gelukkig gewoon heerlijk en avontuurlijk.

En avontuurlijk dat ís het af en toe.
Zo ook weer de afgelopen nacht. Tjonge jonge. Je zou denken dat ze ons boven iets proberen te vertellen….. onze nachten op het water zijn zó vaak heftig.
Gisteren een prachtige dag gehad; alles moeten motoren maar dat wisten we. Bijna geen wind en wat er was, stond ook nog es pal tegen. Een lange dag want we wilden van Almerimar naar Cartagena, plm. 115 mijl.
Prachtige dag met bewolking aan het einde vd dag.
Maarten heeft daar wel bij gedacht van ‘jee, dat zou ook zomaar een onweerslucht kunnen worden’ maar aangezien er nergens over onweer was gesproken, heeft hij met die gedachte verder niks gedaan. En zo werd het bijna donker.
Ik nam de eerste wacht vanaf een uur of negen. Al snel zag ik dat het naast ons, net achter de kustlijn, flink aan het bliksemen was. Ik gaf dus gas bij; wegwezen hier dacht ik nog.
Maarten, die hoorde en voelde dat ik snelheid aan het veranderen was kwam vragen of er iets was en bleef er verder ook bij. De bliksem werd de ergste die we ooit zagen!
Gedurende ruim drie uur hebben we eerst ernaast en er vervolgens middenin gezeten.
Het was zó erg, dat je je ogen niet open kon houden bij de bliksem omdat die secondenlang duurde. Automatisch doken we ineen bij weer zo’n geweldsuitbarsting. We hebben beiden de elektrische lading of - spanning gevoeld. Bovendien waren het de dikste bliksemstralen ooit gezien.
Striemende regen en harde wind vergezelde de bliksem. Gelukkig bleef het water kalm, zodat we vol gas konden proberen te vluchten. Tien knopen snelheid hadden we op een gegeven moment. (waarvan bijna 3 kn. stroom mee).
Zowel wij als Pien zaten in reddingsvest, eigenlijk overtuigd dat we geraakt zouden gaan worden. Pien deed t weer fantastisch; was niet bang en voelde dat ze niet in de weg moest lopen nu.
Wij hadden inmiddels de dinghy zover losgemaakt dat we die met één beweging in ‘t water zouden kunnen laten vallen en de waterdichte ‘grab-bag’ met alle belangrijke spullen stond klaar.

Aan de wal zagen we een grote brand ontstaan, die in de uren erna groter en groter werd, aangewakkerd door de wind. Een droevig gezicht.
Pas rond een uur of twee in de nacht voelden we ons veilig en durfden we weer adem te halen.
De bliksem zagen we nu alleen nog ver achter ons.
We konden toen nog even genieten van het feit dat het lichtende zee was én dat een grote groep dolfijnen als torpedo’s door dat lichtende water aan kwam speren en met onze boeg ging spelen. Een spectaculair gezicht. En Pien maar blaffen…
Om vier uur vannacht lieten we het anker vallen om tot negen uur te gaan slapen.

Inmiddels is het twaalf uur en varen we weer. We laten mooi Cartagena helaas toch maar voor wat het is want de wind is vandaag één dag heel gunstig en dat willen we niet laten schieten. Zeilen dus!
Met Torrevieja als bestemming. De weersvooruitzichten zien er goed uit, dus willen we zaterdag oversteken naar de Balearen. Maar vóórdat we oversteken willen we eerst nog een stuk noordelijker langs de Oostkust van Spanje, zodat de oversteek in een lange dagtocht gemaakt kan worden. We zijn wel weer even klaar met nachtzeilen…..

***************************************** 
Dat geschreven hebbende op 10 juli, is het inmiddels 19 juli geworden en liggen we voor anker bij Mallorca.
Uiteindelijk zijn we vanuit Torrevieja overgestoken naar de Balearen; zo’n 20 uur varen.
Dus inmiddels hebben we alweer een nacht doorgevaren, die overigens gelukkig probleemloos en rustig was.

Rond een uur of drie in de middag naderden we Ibiza.
Denkend aan Ibiza denk je aan ‘party-eiland’ en lange keboenk-keboenk nachten met veel alcohol en drugs. Maar Ibiza heeft héél duidelijk ook een andere kant! Wát een natuurschoon en wát een prachtige baaien. Vanaf het water hebben we GENOTEN van dit eiland!
We lagen er in een mooi baaitje de nacht voor anker maar helaas moesten we de volgende dag snel weer door om op tijd te zijn op eindbestemming Mallorca.
Waarom zo’n haast? We beloofden charterende zeilvrienden (met ook een catamaran) van ons dat we hen wat zouden helpen bij grote charterdrukte en dan voor hen ook wat met gasten zouden gaan varen.
Op het moment dat ik dit schrijf is er echter inmiddels dusdanig veel gebeurd dat het nog maar de vraag is of het nog doorgaat.
Vooral de Marina/jachthaven wil niet meewerken maar ook de dame die de dag-charters organiseert is met haar werk ineens in zwaar weer beland en nu is het allemaal onzeker geworden. Wij vinden alles best. Niet varen met gasten?? Ook goed!

Arthur komt op 27 juli zijn vakantie bij ons doorbrengen. Yes! Daar hebben we zin in; meer nog dan wat charteren, hoewel dat ook leuk leek om eens te ervaren. En na Arthur komt begin augustus ook Frank onze kant op voor zijn vakantie. Gezelligheid troef dus!

Langs Mallorca varend bleek ook dit eiland prachtige baaitjes en prachtig, woest natuurschoon te bieden. Tjonge, boven verwachting mooi hoor. We hebben hier nog niet veel gezien maar daar gaan we de komende weken natuurlijk verandering in brengen! De afgelopen dagen hebben we voornamelijk heel gezellig met Ingrid en Han doorgebracht en vandaag arriveerden hun vier gasten voor 14 dagen dus die zijn voorlopig weer weg.
We liggen hier achter het anker in azuurblauw water van 28! gr.C. Echt geweldig! Het is hier wel dusdanig warm dat een paar keer per dag zwemmen een must is .
Zelfs Pien moet eraan geloven als ze weer ligt te puffen. Ze houdt (nog) niet van zwemmen maar heeft mooie zwemvliezen tussen haar tenen, dus we laten haar dagelijks even te water en het lijkt allemaal minder erg voor haar te worden.
Ze zwom al een paar keer zelfs een klein rondje.

Onze huisarts blijkt hier op vakantie te zijn nu; volgende week ontmoeten we elkaar hier aan boord. Grappig. Klein wereldje.

Dan tenslotte nog even melden dat we echt HEEL SLECHT internet hebben. We moeten naar de wal steeds maar ook dan hebben we nog geen garantie op goed of snel internet. Dus svp uitsluitend emails sturen zonder ‘onnodige’ bijlagen. We krijgen het allemaal nauwelijks binnen. Dank!

Goddank hebben jullie nu ook mooi weer in NL!! We hebben heel veel aan jullie gedacht hoor. We hopen voor jullie allen dat je er heel veel van zult kunnen genieten en vooral ook heel lang!
Tot een volgend blog maar weer!