Allerlei

Zondag 20 januari
Wat kan er veel gebeuren op een dag.
Eerst een prachtdag en nu in de email een rotbericht. De dag was super en die eindigde bij ons aan boord met drie gitaarspelende mensen, waarbij we heerlijk mee konden zingen, onder het genot van een borrel. Toen iedereen weer ‘bootwaarts’ gekeerd was, keken we na het eten even in de email.
Daarin stond een bericht van Rory en Jane, het echtpaar uit Alvor waarmee we vele gezellige uren doorbrachten en waarvan Rory met ons meegezeild is van Portugal naar Rabat.
Even een situatieschets: zoals bekend lagen we langdurig in de mooie baai van Alvor, in de Algarve omdat we vandaaruit dagtochten maakten om onze boot beter te leren kennen. Bijna al die tijd lag er naast ons een oude maar grote, stoere en prachtig onderhouden houten Duitse tweemaster; de Johanna. Natuurlijk spraken we meermaals met de eigenaren en hun zwarte Labrador Max was net zo’n zwemmer als onze Max.
Was? Helaas ja; we kregen dus vandaag het bericht dat de Johanna vergaan is op de rotsen van het soms gevaarlijke water voor Marokko en dat eigenaar Horst en hond Max dood zijn en eigenaresse Gitta net uit het ziekenhuis is ontslagen. Wat een tragedie! We zijn er stil van.

Dinsdag 22 januari
Als ik bovenstaande doorlees wordt ik weer stil. We denken er veel aan, kennen de details nog niet.
Maar toch maar over tot de orde van de dag-verslaglegging.
Bij ons was vandaag de RayMarine-specialist en (ik durf t bijna niet te schrijven) het probleem lijkt opgelost. Een draaduiteinde bleek niet goed gemaakt te zijn, waardoor die soms wel en soms niet contact maakt. En dat was precies t probleem. Soms deed ie t wel en soms ook weer niet. Zou het dan na een half jaar allerlei mensen erbij gehad te hebben, zo simpel blijken te zijn? We duimen…

Woensdag 23 januari
Noah, zoon van Dieneke en Joris, is geboren. Welkom in de familie mannetje!
Vandaag een proefzeiltocht gemaakt. Helaas, helaas, nog steeds functioneert niet alles naar behoren. De windrichting wordt helaas nog steeds helemaal fout aangegeven. Er zal dus waarschijnlijk toch een nieuwe ‘gever’ op de top van de mast geplaatst moeten worden. Eenmaal weer achter t anker hebben we eerst gerommeld met de genua, die maar niet lekker op wilde rollen en waarvan de UV strook niet aan de buiten- maar aan de binnenkant zat. Niet de bedoeling. Gerdie kreeg een slimme inval en nu zit de genua wel met de beschermende UV strook aan de buitenkant. De beloning bestond uit hartenjagen, met een lekker glaasje wijn, totdat tegen etenstijd ieder weer het eigen prakje ging opwarmen. We voelen ons rozig, zullen op tijd in bed liggen vermoedelijk.

Maandag 28 januari
Het wachten is nog op de RayMarine specialist, die de nieuwe gever moet plaatsen. Zal vermoedelijk eind van deze week worden.
We blijven hier dus nog wel even liggen en zullen meermaals moeten proefzeilen om te weten of t dan wel goed is. En dan rest ons nog het probleem van water in de bilge. We kunnen absoluut niet traceren waar het vandaan komt. We sturen allerlei emails om er meer informatie over te krijgen. Hopelijk gaan we ook dát nog oplossen vóór onze terugtocht van een week op zee, naar Portugal. Geen straf hoor om hier te moeten liggen; het is hier compleet zomer momenteel, terwijl op andere eilanden de wind loeihard waait. Maar wij liggen hier mooi in de luwte van het eiland en merken weinig van wind. Wel wat swell maar ach…alles went.
We vermaken ons kostelijk. Zo gaan we vandaag naar San Fernando de Maspalomas om er in elk geval de Aziatische supermarkt te gaan zoeken. Er moet wel Thais en Indonesisch gekookt kunnen worden tenslotte!
Andere nieuwtjes:
• Frank heeft een gebroken pink opgelopen in Bali, toen hij samen met zijn twee vrienden Steef en Philip een stel Australische vechtersbazen uit elkaar wilde halen. Steef kreeg ook rake klappen en brak zijn neus. Stank voor dank zeggen ze dan…. Hij mag niet meer duiken en aangezien hij geen zin heeft om werkeloos rond te hangen, komt hij wat eerder naar NL. A.s. vrijdag vertrekt hij uit Bali
• Arthur heeft alles zo goed als rond om het mooie appartement in Zandvoort het zijne te mogen noemen. Volgens ons kan er nu niet veel meer misgaan.

De zon komt weer op; ik ga brood bakken voor ons ontbijt. Tot een volgend blog weer!