We zijn in Afrika!!

Dinsdag 9 oktober 2012

We zijn in Marokko, in Rabat. Na twee dagen en twee nachten varen kwamen we hier vanmorgen vroeg aan. We wilden niet in het donker arriveren, dus we hebben vanaf gistermiddag eigenlijk expres heel rustig aan gevaren, om hier toch maar met daglicht aan te komen. Een gemiddelde van ongeveer drie knopen per uur.
Dat betekende wel dat we nog wat konden zeilen, ondanks de weinige wind. Het was een hele belevenis.
Het wachtlopen in de nachtelijke uren, de dolfijnen die we meermaals rond de boot hadden; de vliegende vissen en wat best een beetje eng was…. Een walvis naast de boot in de nacht. We hebben hem dus niet gezien maar wel héél, héél dichtbij gehoord. Wat een herrie maakt het als die ademen. Maarten heeft heel even met de zaklamp geschenen maar aangezien we niet wisten hoe een walvis zou kunnen reageren op het licht van een zaklamp, durfden we niet al te goed daarmee door te gaan. De nacht was nog pikkedonker omdat de maan er nog niet was dus we konden hem echt niet zien. Maar we hoorden beiden dat hij heel dichtbij was. Na een minuut of tien besloot hij om weg te gaan en hoorden we hem van de boot wegzwemmen en klonk zijn ademhalen steeds verder weg. Toen pas durfden we de motor te starten en het voorzeil weg te rollen.

We moesten meermaals hele drukke vaarwegen kruisen, dus we moesten in de nacht steeds heel goed opletten en eventueel contact zoeken met de grote schepen in de buurt om hen op onze aanwezigheid op de radar te wijzen…. De uren vlogen dan ook voorbij. We hadden (en hebben nog steeds) Rory aan boord en dat was heel prettig om – voor onze eerste langere oversteek – een persoon extra aan boord te hebben. Twee weten altijd meer dan één.
Afgelopen nacht werden we halverwege de nacht overvallen door potdichte mist, waardoor we uitsluitend op de radar en AIS konden varen. Een kleine wereld om ons heen dan hoor.

Vanavond hebben we onszelf getrakteerd op eten uit de tajine, in één van de restaurantjes hier. Hadden we wel verdiend vonden we. Nu zijn we allemaal moe en gaan slaap inhalen. Morgen en de komende dagen gaan we gebruiken om Rabat en omgeving onveilig te maken, daarover een volgende keer meer. Rory stapt overmorgen weer op het vliegtuig naar Portugal terug.
En hoewel het voor een catamaran niet opgaat: niet de boot maar ik ga nu maar op één oor.

PS: dank voor alle reacties, heel leuk steeds om te lezen!