Mooi Sicilie

Waar te beginnen? Te lang niet geschreven en zoveel gedaan….

Onze autodagen benutten we zo veel mogelijk om dingen te gaan bekijken. In februari waren we nog in de mooie oude stad Modica, waarvan een aantal foto’s. We waren er al eerder geweest maar toen in het donker, tijdens het chocoladefestival. Nu dus bij daglicht; een echt mooie stad. Enkele foto's onderstaand.

Tijdens het klussen eind februari aan de boot dacht Maarten wel even op een randje te kunnen gaan staan om een schroefje, hoog in de windgenerator los te kunnen maken. Dat lukte, alleen kwam er meer los dan hij verwachtte en belandden zowel de spullen als Maarten zelf in het water. Geen ramp zou je denken?
Nou, het had erg anders af kunnen lopen. Nu waren zijn onderbenen lelijk geschaafd door alle ‘touwen’ die de boot op de plaats houden. Hij had er ook in verstrikt kunnen raken of bewusteloos raken.
Een lelijke wond op zijn linkervoet is nog lang niet genezen. Derdegraads volgens Toos, één van de zeilers hier, die altijd huisarts was in haar werkende bestaan. Bovendien was ik niet in de buurt (niemand trouwens), dus moest hij op eigen kracht weer aan boord komen, wat gelukkig vrij makkelijk gaat op onze boot omdat de zwemtrap bereikbaar blijft, zelfs met loopplank. Hij heeft relatief geluk gehad en hopelijk heeft hij zijn lesje geleerd.

Maart: Caltagirone werd onze volgende bestemming. Jessica ging gezellig met ons mee. Caltagirone wordt eigenlijk niet zo veel genoemd. Hooguit vanwege de enorm lange trap met op elke trede mooie tegels. Toch werden wij weer verrast. Ook weer mooie bouw en een prachtige route de bergen in. Zie ook foto's.

Afgelopen zondag vertrokken we met Jessica en Roy naar Palermo, de hoofdstad van Sicilië en een uur of drie rijden als je de snelweg - route neemt. Dat heeft niet onze voorkeur, dus gingen we zowel heen als terug dwars door mooi Sicilië.
Sicilië is enkele malen groter dan Nederland, dus er kunnen flinke afstanden afgelegd moeten worden. We arriveerden aan het eind van de middag in Palermo en vonden dat we eerst een biertje verdiend hadden. Zittend in de Marina-bar aldaar (de enige die open leek) boekten we een Bed & Breakfast in de oude binnenstad.
Daar konden we echter niet voor 20.00 uur terecht, dus besloten we eerst wat rond te lopen en ergens een hapje te eten. Het eten werd een broodje Shoarma, maar wel erg lekker!
De volgende dag werd dus ‘Palermo-kijken-dag’. Alles is te belopen, dus snel op weg. Prachtige kerken, politiebureau, gemeentehuis en vooral een schitterend theater Massimo (waar de dochter van Don Corleone werd neergeschoten in de Godfather).
Mooie ‘hoofdstraat’ maar verder….. vies! Wij vonden t er erg vies. Overal vuilnis op straat, verspreid door dieren natuurlijk. Opdringerige Roemeense bedelaars en niet de open, hartelijke mentaliteit die we elders op Sicilië wel steeds ervaren. We hebben t gezien, een paar absoluut schitterende hoogtepunten maar toch hoef ik er niet meer terug.

Even buiten Palermo ligt het schitterende Monreal, een – alweer- domkerk van ongekende schoonheid. Prachtige verhalende mozaïeken. Je mond valt open van verbazing als je er binnenstapt.

Daarvandaan wilden we op de terugweg twee plaatsjes aandoen. Corleone en Palazzo Adriano. In beide plaatsjes werden films opgenomen (Godfather en Cinema Paradiso). De plaatsjes liggen op eenzelfde berg, dus niet al te ver bij elkaar vandaan. Helaas moesten we Corleone laten schieten . De weg ernaar toe stopte ivm wegwerkzaamheden.
We dachten een ander weggetje te kunnen nemen maar dat werd al heel snel eerst een zandpad, toen een zandpad met veel keien en kuilen en vervolgens een zandpad met keien, kuilen en veel modder…. We hadden een Fiat Punto, geen 4 wheel drive.
De weg was te smal om te keren. We hebben t allemaal wel iets benauwd gehad en hebben hard geduimd dat we niet vast zouden komen te zitten in the middle of no-where….
Gelukkig is het allemaal toch gelukt en kwamen we op de – overigens prachtige - goede weg terug om door te kunnen gaan naar Palazzo Adriano.
En daar zijn we beloond voor onze moeite. Eerst liepen we zelf gezellig door het schattige dorpje maar toen we terug liepen naar ‘het plein’(waar de film zich voornamelijk afspeelt) werden we aangesproken door een vriendelijke heer (later bleek hij de locoburgemeester te zijn) die ons allerhartelijkst meenam naar het kleine museum over de film periode.
Hij vertelde honderduit en nam ons vervolgens mee naar de maquette van het plein, met erop het filmtheater. Opgebouwd en weer afgebroken voor de film. Erg leuk al die inside informatie.
Zo bleek de jongen die de hoofdrol speelt ook nu nog een inwoner te zijn van het stadje. Hij runt er nu een supermarkt. Ook de figuranten in de film waren lokalen.
Vervolgens vroeg hij of hij ons een leuk restaurant mocht aanbevelen? Dat mocht, we wilden er toch gaan eten. Inderdaad een authentieke plek met heerlijk eten! We kochten er als extra ook nog eens een twee-liter-blik huisgemaakte olijfolie. Mooier krijg je ze niet!

Daarvandaan was het nog vier uur rijden terug naar Marina di Ragusa; we arriveerden om acht uur ’s avonds. Pien was niet met ons mee, zij logeerde bij Mike. Mike heeft beroepshalve speurhonden getraind, dus weet precies hoe met honden om te gaan. Iedereen zei dat Pien als een schaapje zo mak was, naast Mike ;-).

De volgende dag hadden we een BBQ met onze catamaran steiger gepland. Om drie uur kwamen we bijeen en hadden een erg gezellige middag/avond met lekker eten en drinken. We vierden de 50e verjaardag van Leonie die dag, extra reden voor een gezellige BBQ.

Brett en Jane kwamen van de week weer terug na drie maanden Malta, dus we kunnen weer gaan bridgen. Iedereen is volop bezig met voorbereidingen voor het nieuwe zeilseizoen en zo ook wij. Je merkt dat het bij iedereen weer kriebelt. Ons plan voor de zomermaanden is gewijzigd.
We gaan naar Griekenland!! De hoge belasting voor zeilers gaat nog niet door dit jaar, zegt men. Vermoedelijk gaan we voornamelijk naar de Ionische Eilanden. Schijnt prachtig te zijn.
Maar eerst……. Nederland! Nog maar ruim twee weken, dan zijn we er. See you!