Ilha de Culatra

Alvor.
Zaterdagochtend 11 aug.
Geloof het of niet. Maarten heeft inmiddels drie vissen gevangen en ’t is nog maar kwart over negen ’s morgens. Een rode poon, een haringachtige vis en een dorade. Gistermiddag is hij naar een pierensteker gegaan, heeft daar een potje met pieren gekocht en vangt dus nu de ene vis na de andere. Van mij mag hij er nu wel mee stoppen; ik vind dat het wel genoeg is zo voor een maaltijd maar hij wil er nóg een bij vangen. Hij slaat ze met een hamer op hun kop, dan schijnen ze direct dood te zijn en snijdt dan vervolgens met een vlijmscherp mes de kop er in één haal vanaf. Ik griezel ervan maar de jager in hem geniet. Tussen de middag dus een vismaal, zoveel is wel duidelijk. Ik blijf op grote afstand en bemoei me nergens mee; ook het schoonmaken en klaarmaken laat ik aan hem over. Misschien komt er een moment dat ik er ook van kan genieten want verse vis vind ik best wel lekker, maar op dit moment vind ik het vooral zielig.
Straks gaan we hier weg maar we komen hier vast nog wel terug; bijvoorbeeld met Arthur.

Zondag 12 aug.
Gisteren zeilden we heerlijk maar zoals gebruikelijk nam de wind inde loop vd middag fors toe en voor we t wisten hadden we 27 (7 Bft)knopen wind. We hebben het reven dus lekker kunnen oefenen. Wat een luxe om niet als een gek alles te moeten stouwen bij veel wind. Binnen bleef bijna alles gewoon staan! Om een uur of vier liepen we de ankerplaats bij Portimao weer binnen omdat we maandag wéér terug moeten naar Lagos. Wéér doet één vd meters het niet. Zo komen we niet ver. Gelukkig hebben we tijd… We liggen hier weer naast een Lagoon 380 (ons type schip) van een Australiër en een Française. We lagen in Alvor ook al bij hen en t bleken aardige lui. Gisteravond kwamen ze langs met hun dinghy en we nodigden hen uit voor een kop koffie. Werd een gezellige avond. Vervolgens ging om een uur of 12 (’s nachts dus…) keiharde muziek in Portimao aan. DJ Tiesto of zo iemand deed zijn stinkende best… Dat heeft zeker tot een uur of vier vannacht geduurd. Maarten deed oordopjes in om toch wat te kunnen slapen en ik heb dus een slechte nacht achter de kiezen. Waarom moet dat nou zo snoeihard en uitsluitend gedurende de nacht??? Ik zal wel een oude zeur aan t worden zijn….. (ik heb liever niet dat jullie dat gaan bevestigen;-))

Dinsdag 14 aug.
Maandag zeilden we naar Ilha de Culatra, omdat de meters het nu ineens wél weer bleken te doen. Voor de lezers van ‘Zeilen’ – komt de naam je bekend voor?? In het juli nr. stond een ‘griezelverhaal’ over ankeren bij Ilha de Culatra, met 60 kn. Wind (=orkaankracht). De dag begon zoals alle dagen met heel weinig wind, die dan in de loop van de dag steeds pittiger wordt en meestal zo rond de 22 kn. eindigt. We hadden een redelijk lange tocht (40 mijl) voor de boeg, dus we vertrokken vroeg. Eerst weinig wind, dus rustig aan zeilen en Maarten maakte van de gelegenheid gebruik om zijn makreeltuigje weer eens te proberen. Binnen een kwartier hingen er vier(!) makrelen aan. Die gaan we vanavond roken in het rookoventje wat we ooit van Chris kregen. Ben benieuwd! Verder heerlijk gezeild, weer rifjes gezet; we raken steeds meer bedreven en zo hoort het ook. De windvoorspelling was dat er een paar vriendelijke dagen aan zouden komen met niet al te veel wind. Echter gisteravond, zo rond borreltijd begon de wind flink aan te trekken. 28 knopen (7 Bft) was geen uitzondering en we zagen ons al ankerwacht houdend de nacht ingaan en hadden al visioenen van 60 kn. zoals in het verhaal in ‘Zeilen’. We liggen hier met erg veel schepen. Logisch want het is een beeldschone plek. Oei, die heeft geen ketting maar alleen een touw aan het anker; als dát maar houdt en oei, die is wel dichtbij komen liggen zeg; als die maar niet gaat krabben. Maar de windgoden waren ons goed gezind en om een uur of tien ’s avonds ging de wind liggen, zodat een prettige en rustige nacht volgde. Vandaag zijn we het eilandje op gegaan (net mini-Vlieland maar dan minder geciviliseerd, zonder bossen en geen wegen, dus ook geen auto’s. Uitsluitend zand. Toch wonen er zo’n 3000 mensen, die voornamelijk van de visserij leven. Ontzettend leuk (we waren hier vorig jaar ook al). Zie foto’s. In het kleine maar complete supertje wat boodschapjes gehaald en navraag gedaan over de gunstigste manier om Arthur, als hij over twee weken op Faro landt, bij ons aan boord te krijgen. Faro ligt immers niet ver hiervandaan. Verder weer wat water uit de bilge verwijderd – oorzaak is nog niet gevonden.
Morgen zullen we wéér terug moeten naar Lagos (een lange dag, dik 45 mijl) want de meters bleken gisteren aan t eind van demiddag helaas weer niet goed te functioneren, toen we de windkracht wilden zien. Email met aankondiging van onze komst is naar dezelfde reparateur gestuurd. Hopelijk wordt ‘t donderdagochtend direct en vooral nu es GOED opgelost.

Woensdag 15 aug.
En zo liggen we weer in Portimao, maar nu in de haven. De boot even lekker helemaal zoutvrij gemaakt, want eerlijk is eerlijk, wat wordt zo’n boot zout! Zelfs binnen werd de boot wat klammig… We zullen daar vast nog handiger in worden. We waren dus eigenlijk op weg naar Lagos maar José (Lagoon-dealer) belde ons of we een stop in Portimao wilden maken, dan kon hij even naar het water in de bilge kijken. Dus nu gestopt in Portimao, om morgenochtend vroeg dan door te varen naar Lagos. José dacht te weten waar het water in de bilge vandaan kwam; nu moeten we het dus nog gaan uitvoeren en dan maar hopen dat hij gelijk heeft. We zeilden heerlijk vandaag, alweer. Geen dolfijnen helaas. En vandaag de eerste bewolkte dag en zowaar net een miezerregentje gehad. Eenmaal aangekomen in de haven en nadat we schoon schip gemaakt hadden, meerde er aan onze steiger, schuin tegenover ons ook een Nederlander af. Ineens zag ik dat ik de man ‘ken’. Odette, jij weet het, hij kwam bij ons op het werk en vervolgens miste hij de eerste les. Hij kwam bij ons aan boord een biertje drinken en we kletsten natuurlijk over zowel gezondheid als zeilen. Na een paar biertjes ging hij weer naar de eigen boot. Morgenochtend weer vroeg vertrekken want we willen om 9 uur in Lagos zijn ivm de niet functionerende meter. (die het een deel van de dag ineens weer wel deed trouwens). Inmiddels zit het hier potdicht van de mist. Duimen dus maar dat we morgenochtend vroeg zullen kunnen vertrekken.....
Volgende keer weer meer. Groetjes en liefs vanaf de Mobilae!

Trouwens, als waarbenjij.nu alle vernieuwingen achter de rug heeft, dan zullen we het vieze kleurtje rondom dit blog weer aanpassen hoor maar dat kan nu niet....