Marsmannen aan boord!

Zondag 25 november

En zo zijn Nienke, HenkJan, Eef en Lasse Marsman alweer naar huis. De dagen met hen waren erg gezellig en zijn omgevlogen. Helaas ben ik de zondag voor hun komst nog even door mijn rug gegaan, waardoor ik geen kinderen op kon tillen en niet zo heel mobiel was. Gelukkig werken de pijnstillers goed en zal t een kwestie van tijd zijn.
Nienke, HenkJan en de kids arriveerden woensdagavond. Die middag had het nog fors geregend. De locals waren er blij mee (de eerste echte regen in twee jaar tijd) maar wij hoopten dat het niet van al te lange duur zou zijn, wat gelukkig ook zo was.
De kinderen waren uit hun ritme en daardoor kwam er van een gezamenlijke maaltijd niet veel terecht natuurlijk. Na een nacht slapen bleek het de volgende dag gelukkig weer mooi weer. HenkJan en Nienke hadden een auto gehuurd, dus we gingen uit rijden.
Wederom verbazing over het dorre landschap van Lanzarote, met weinig vegetatie. (zie foto) Als lunch aten we tapas op een terrasje aan zee, waarna door de familie Marsman natuurlijk gezwommen moest worden, waterratten als zij zijn. Kleumend en klappertandend van de kou kwamen de kinderen terug maar wel met een grote glimlach op het gezicht.
Daarna nog een bezoekje aan de enige goede watersportwinkel van Lanzarote gebracht, waar ter plekke werd besloten dat HenkJan voor ons wel een mooi drie-kleuren-toplicht / ankerlicht combinatie (alles LED) wilde fabriceren. Iets wat we al heel graag wilden, omdat het veel minder stroom neemt, maar helaas zelf niet kunnen monteren. Zo technisch zijn we nu ook nog niet…
En laten doen is echt heel duur dus we waren HEEL BLIJ met dit aanbod. Als avondmaaltijd hadden we een heerlijke Thaise Paneng die we aten nadat de kinderen naar bed waren. Een mooie gelegenheid om eens rustig lekker bij te kletsen.(zie foto)
De tweede ochtend werd er dus één van technische aard. Het toplicht werd geplaatst en HenkJan hing langdurig in onze masttop (zie foto). Nienke was zo lief om gedurende die uren ‘oppasdienst’ voor haar rekening te nemen en HenkJan aan ons te gunnen. Lieve mensen, bij deze nogmaals onze grote dank daarvoor!!
Terwijl hij toch in de masttop hing, maakte hij en passant ook nog even een paar mooie foto’s van de Mobilae van boven af. (zie foto)
Nadat de klus geklaard was, werden direct de trossen losgegooid om een stukje te zeilen. De toeten werden hier en daar iets bleker; klein beetje zeeziekte. Dus maar snel weer terug en op een voor ons bekende plek voor anker om even heerlijk te zwemmen (zie foto).
Tegen de avond weer terug naar de haven; kinderen eten en naar bedje toe en zo hebben wij vervolgens met ons vieren nog heerlijk buiten kunnen eten. Vis uit de rookoven ditmaal.
De volgende dag was direct ook de laatste. Nienke, HenkJan en de kinderen gingen per auto nog een stukje Lanzarote verkennen, terwijl wij de boot naar de ankerplek bij Arrecife gevaren hebben. Daar aangekomen dronken we nog iets met elkaar bij Ikea, om vervolgens alweer afscheid te nemen.
We weten inmiddels dat hun terugreis goed is gegaan gelukkig.

Inmiddels hadden wijzelf de weerberichten nog eens goed bekeken. Duidelijk werd dat teruggaan naar Fuerteventura óf diezelfde dag nog moest gebeuren of anders een weekje op zich zou laten wachten, vanwege harde wind uit het zuiden met een golfhoogte van rond 3m en daar hadden we geen zin in…. We kozen voor het eerste en zo arriveerden we vannacht via een zeer rustig zeetje rond half twee weer in Gran Tarajal waar Gerdie en Quido met hun Impact waren blijven liggen.
Zowel Gerdie als Werner en Peter stonden klaar om ons op te vangen; hoe lief, zo midden in de nacht!! We dronken in onze kuip nog een glaasje wijn met elkaar en gingen moe maar voldaan naar bed. Het bleek een goede beslissing om terug te gaan want inmiddels staat er een harde wind maar vooral een enorme swell (deining tgv golfhoogte) buiten. Ankeren is nu geen goede optie. We wachten hier beter weer af en zullen dan vermoedelijk weer doorgaan (hoewel het hier wel weer heel gezellig is….;-)

Alle ‘trossen los’ laat dus nog even op zich wachten.