Van Alvor naar Ilha de Culatra

Maandag 17 september.
De dagen worden al beduidend korter; het is nu acht uur hier en het is al bijna donker! Nu is het wel nieuwe maan, dus een beetje extra duisternis zullen we maar zeggen. We liggen nog net in het baaitje bij Alvor maar dat duurt nu niet lang meer. Afscheid nemen van deze prachtige plek valt niet mee. We liggen zó midden in de natuur. Alleen maar vogelgeluiden om ons heen en verder de ruisende zee op de achtergrond. Nu het nieuwe maan is horen we al twee avonden/nachten een hond bijna onafgebroken huilen als een wolf. Een bijzonder geluid. Vandaag waren we weer even op en neer naar Lagos om wat spullen op te halen maar helaas….. ze waren nog niet binnen. Ook vandaag arriveren Karel Goos en familie met wie we een borrel op onze boot hebben afgesproken. Uitgerekend vandaag was het een pittig bewolkte dag met ‘lagere’ temperaturen. (25*C) We hopen dat het morgen of overmorgen zal gaan lukken want donderdag gaan we hier weg.
Dan gaan we met Jane en Rory naar Ilha de Culatra om daar gezamenlijk een lekkere maaltijd (BBQ) te maken en eten en van daaruit willen we door naar de rivier de Guadiana, de grensrivier tussen Portugal en Spanje. Volgens verhalen is het daar erg mooi. Willen we natuurlijk met eigen ogen zien. Gelukkig doet alle apparatuur het nu eindelijk goed. Afgelopen week werd er een ‘converter’ tussen gezet en zowaar….alles functioneert. Wij helemaal blij want we moeten wel op alle informatie kunnen vertrouwen. Verder kregen we eergisteren een sms-je van Ellen en Martin (vd Acapella) of we interesse hadden in pilots (boeken) over de Mediterranen. Nou, dát hadden we wel natuurlijk en zo haalden we dat vandaag op bij een Zweeds echtpaar die zeven jaar rondgezworven hebben in de Med. Twee tassen vol met boeken. Wel heel oud maar via internet kun je alle updates uploaden. (goed nederlands). Erg aardige mensen en we zullen vast en zeker nog email contact met hen hebben over de interessante plekjes die we wel of juist niet moeten gaan zien. We ruilden de boeken voor een mooie fles wijn en een mooie fles port. En zo komt Jan Splinter door de winter! Wat een leuk wereldje toch, die zeilerswereld. Iedereen helpt elkaar of tipt elkaar.

In de afgelopen week heeft Maarten een paar lelijke schadeplekken van de vorige eigenaar van nieuwe gel-coat voorzien. Een klusje wat geduld vergt. Samen mengden we de kleur en daarna kon Maarten het aanbrengen en vervolgens met steeds fijner schuurpapier weer glad en glanzend schuren. Als je weet waar het zit dan zie je het, maar echt alleen dan.

Verder willen we na de rivier de Guadiana eigenlijk naar Rabat-Marokko en dan door naar de Canarische Eilanden maar bij bestudering van onze verzekeringspapieren bleek dat er wat tegenstrijdigheden in stonden. Volgens de ene redenatie zouden we gewoon verzekerd moeten zijn maar volgens de andere dus niet. We stuurden de verzekeraar dus maar een email om zeker van onze zaak te zijn.

Vrijdag 21 september.
Woensdagavond waren Karel Goos en zijn familie bij ons aan boord voor de borrel. Ze bleken met zeven man sterk én een baby te komen. Gelukkig gaan er veel makke schapen in ons hok, dus het werd een gezellige avond. Leuk ook om Arthur’s vriend Michiel Quee, die we al zeker 15 jaar kennen, weer eens te zien. Mét zijn vrouw Annick en baby Jasmin! Zie foto.

Gisteren gemotord naar Ilha de Culatra, samen met Jane en Rory. Zij op hun Trintella ‘Whale Song’ en wij op onze Mobilae. Er was bijna geen wind en wát er was, was tegen. Gebruik makend van het kalme water gooiden we ’s morgens het makrelen-lijntje nog maar even over boord en zie, nog voordat de lijn goed en wel geborgd was, klapperde het paravaantje al boven water; we hadden beet. Het volgende uur bleef dat alsmaar zo, ingooien, beet hebben en binnen halen. We behielden alleen de grootste vijf makrelen, de rest werd terug gegooid. Maarten fileerde de makrelen en marineerde ze volgens een recept van Elly. Eenmaal aangekomen op de bestemming, zijn we helemaal doorgevaren naar achterin het baaitje. Bijna niemand neemt de moeite om zover door te varen, dus een heerlijk rustig plekje gevonden om daar het anker weer te laten zakken. Daar dronken we in onze kuip even een aankomst-biertje om vervolgens bepakt en bezakt met de bijbootjes naar het strandje te varen. Het werd een super-avond, die tot bijna middernacht duurde. Een ongelofelijk prachtige zonsondergang, gevolgd door een gevulde sterrenhemel en een rode maan. En niet te vergeten een bijster gezellige avond met heerlijk eten (super recept, El!!) en rijkelijk gevulde wijnglazen, bijgelicht door waxinelichtjes en onze mooie Stelton-olielamp. Een avond om niet snel te vergeten.
Morgen gaan we weer door, naar de Guadiana rivier. De verzekeraar meldde gelukkig dat we zowel in Rabat als in het Canarische Eilanden gebied verzekerd zijn, dus dat levert geen bezwaren op. Aangezien er de komende week harde wind (mogelijk tot 50 knopen, dus zware storm) verwacht wordt, besloten we om in elk geval as. dinsdag en woensdag in een beschutte haven te willen liggen. Zo’n haven is er op de Guadiana rivier, we belden hen en ze hebben nog plaats genoeg, dus dat geeft een goed gevoel.
We groeten iedereen vanuit een nog steeds prachtig Portugal, waar vermoedelijk op korte termijn onze eerste regen in tien weken tijd zal gaan vallen. Kan voor het land geen kwaad.
Blijf in de komende tijd vooral je eigen koers varen. Dan doen wij het ook!
M&MopdeM