Arthur's vakantie aan boord

Woensdag 5 september alweer
Arthur arriveerde dus donderdagavond in Faro. We hadden er rekening mee gehouden dat hij nog niet gegeten zou hebben en dus hadden we pizza voor hem, die er inderdaad inging als zoete koek. Daarna nog kletsen, biertje drinken en vervolgens lekker slapen.
Vrijdag verkenden we eerst te voet Portimão om aan het begin van de middag de haven te verlaten en in het baaitje bij Portimão voor anker te gaan. Arthur en Maarten hebben zich even heel kort ondergedompeld in het koude water en verder wederom gezellig gekletst, gelezen etc. ’s Avonds was het een prachtige avond, zowaar min of meer windstil, dus we grepen onze kans en namen Art mee naar een nabijgelegen strandtentje en aten daar heerlijke visjes onder het genot van een mooi uitzicht (lichtende zee) en een live-muzikant. Op een goed moment nodigde hij een klant uit om te zingen, een al wat oudere man, gerafelde broek en versleten polo. Die trok er een stoel bij en ging op zijn gemak naast de live-muzikant zitten. Die bleek toch een prachtige stem te hebben! Nummers van Andy Williams kwamen er ingetogen en haarzuiver uit. De weinige mensen die nog op het terras zaten op dit late uur, kregen een gratis showtje. En zo werd het zomaar een bijzondere avond...
Zaterdag 1 september stond er een heerlijke wind, dus ankerop en zeilen! Een lekker dagje, de wind nam zowaar niet toe in kracht maar nam in de loop van de middag zelfs af. Maarten zag zijn kans schoon en gooide zijn makreel-tuigje overboord en ving er vier. Die hebben we ’s avonds, toen we eenmaal weer goed en wel in Alvor lagen, uit de rookoven gegeten. Smullen weer. Mmmmm!
Zondag 2 september – Alvor verkennen, terrasje pakken, boodschapje doen en lekker op het net liggen luieren en lezen etc.
Maandag 3 september ging Art per taxi naar Portimão om daar een motorfiets te huren. Hij heeft er de hele dag mee rondgetoerd en het achterland bekeken. Rond het avondeten kwam hij razend enthousiast weer aan boord. ’s Avonds ging er door de aangetrokken wind weer een zeilboot op drift. Wij hadden onze dinghy al opgehesen, dus voordat we de dinghy te water hadden en er naar toe konden varen had er al een kleine aanvaring plaatsgevonden. De eigenaren van beide schepen waren niet aan boord. Het geluk was dat het losgeslagen schip niet de boot had geraakt, maar de reddingboei die linksachter aan bakboord hing. Geen noemenswaardige schade dus gelukkig. Wij hebben vervolgens ruim een uur met de dinghy die boot ‘op haar plek gehouden’ en toen was de wind weg en durfden we wel weer aan boord te gaan van onze Mobilae, waar we de wacht zijn blijven houden totdat de eigenaren van het aanvarende schip weer aan boord kwamen.
Dinsdag wilde Art graag wave-surfen en huurde dus een board. Hij heeft er in Portimão een lekkere stranddag van gemaakt, terwijl wij weer wat schoon schip maakten en wat boodschappen deden. Toen we ’s avonds net aan een film van Asterix en Obelix begonnen waren, klopte er een andere Nederlander op onze boot. Of we wel gezien hadden dat de grote boot achter ons dreigde te kapseizen. Nee…, niet gezien dus. Het was laag-laag water spring, dus de eigenaar had het kunnen bedenken. We hebben dat schip al een paar keer met het roer op het droge zien liggen maar nu zag t er wel griezelig uit. In het schip hoorden we van alles schuiven en vallen. Hij lag daar onder zware helling en wederom….geen eigenaren in de buurt. We konden niks doen. We belden met Rory om advies te vragen; hij is tenslotte min of meer een ‘local’. Hij ging met andere booteigenaren bellen want díe zouden de eigenaren van dit schip weer kennen. Zo gezegd zo gedaan. Na een klein half uur kwam de dinghy van de eigenaren aangespoten; ze schrokken zich wild maar konden ook niks uitrichten. Hoog water afwachten dan maar…. Zal geen lekkere nacht geweest zijn in zo’n scheef liggend schip. Toen ik de volgende ochtend om half zeven keek , dreef het schip weer en waren ze druk in de weer met een extra anker. Zo maken we nog eens iets mee!
Woensdag. We waren door Rory en Jane uitgenodigd voor een BBQ bij hun thuis. Rory pikte ons om half twaalf op en via een sightseeing route, waarbij we onderweg nog heerlijke vijgen zo van de boom aten…, kwamen we een klein half uurtje later bij hun huis aan. Een prachtig huis, zo bleek. Ze hadden veel werk van de BBQ gemaakt en dus zaten we lang aan tafel, kletsend over van alles en nog wat. Ontzettend gezellig en heerlijk gegeten. Na het eten doken de mannen het zwembad in, gevolgd door nog meer kletsen (en borrelen). En opeens zag ik dat het al kwart voor zeven was! Gezelligheid kent geen tijd maar we zijn toch maar boot-waarts gegaan.
Donderdag is Art met een surfgezelschap meegegaan naar Sagres (dé wavesurfspot, volgens insiders…) en heeft heerlijk gesurft. ’s Avonds kwam hij gesloopt terug op de boot. Terwijl hij weg was hebben Maarten en ik het lokale voorbeeld gevolgd door op het drooggevallen wad naar schelpen te gaan zoeken (hartvormige schelp ofwel de kokkel). Bij laag water zijn tientallen lokale mensen, soms hele gezinnen, bezig met het verzamelen van deze schelpen met een soort schrepeltje. We hebben ook zoiets geïmproviseerd en binnen een uur tijd hadden we een maaltijd bij elkaar gevonden. Goed spoelen in de puts met water tot het eten. Waam had er een heerlijke spaghetti met culinaire room/kaas/peterselie bij gekookt, zodat we een prachtmaaltijd hadden. Eerlijk gezegd zijn die schelpen niet mijn favoriet maar ach, ze zijn gezond en ‘vies’ vind ik ze nou ook weer niet. En het is natuurlijk hartstikke leuk om zo je maaltje bij elkaar te harken…. (letterlijk!).
Vrijdag is Art weer gaan surfen; hij was zo razend enthousiast over de donderdag, dat hij nog wel een dag wilde gaan. Wij rommelden wat aan en gingen per bus naar Portimão voor wat boodschapjes want we kregen die middag Martin en Ellen van de A Capella op de borrel. We ontmoetten hen anderhalf jaar geleden op de ‘vertrekkersdag’. Nu werd het erg gezellig. Lekker gelachen en van heerlijke muziek genoten.
Zaterdag hielden we een rustig dagje – lekker lezen op het net etc. – gehad en ’s avonds trakteerde Arthur ons op een heerlijk etentje bij een restaurantje met een Braziliaanse formule.
Vandaag is het zondag en is Arthur vanmiddag per trein vanuit Lagos naar Faro vertrokken. Hij had een heerlijke en ontspannen vakantie. Wij maakten schoon schip en deden de was. Van het onbeperkte internet maken we mooi even gebruik om ons blog weer te ‘actualiseren’.

En om toch in zeilerstermen te eindigen: dat het jullie (en ons) de komende tijd toch maar voor de wind mag gaan!